کوچینگ زندگی چیست؟
دکتر مرضیه نزاکت الحسینی
از شورای نویسندگان خانه تاب آوری
در یادداشت گذشته، تعاریف کوچینگ زندگی و کوچینگ کسب و کار را ارئه کردیم. در این یادداشت از میان انواع مختلف کوچینگ زندگی، به معرفی کوچینگ حرفه ای[۱]، کوچینگ فرزندپروزی[۲]، کوچینگ توسعه ی فردی[۳]، و کوچینگ بازپروری[۴] می پردازیم. از آنجایی که هدف از کوچینگ زندگی بهبود کیفیت ابعاد مختلف زندگی افراد است، باید در نظر داشته باشیم که انواع مختلف کوچینگ زندگی در عین مستقل بودن دارای شباهتهای زیادی هم هستند.
کوچینگ حرفه ای: معمولاً مُراجعانی که به کوچ حرفه ای مراجعه می کنند کسانی هستند که درگیر بازار کار مُدرن امروزی شده اند، قصد پیدا کردن شغل جدیدی دارند، می خواهند در شغل خود ارتقاء پیدا کنند، و یا به طور کامل قصد تغییر زمینه ی شغلی خود را دارند. کوچ های حرفه ای نباید لزوماً در زمینه ی حرفه ای مُراجع سررشته داشته باشند، و فقط باید بتوانند به فرد کمک کنند قدرت پیدا کردن شغل جدید و یا تغییر شغل کنونی به شغل مورد علاقه اش را در خود پیدا کند. در جلسات کوچینگ حرفه ای، کوچ توانمندی ها، استعدادها، و اهداف مُراجع را تعیین می کند. نیازها و علایق او را بررسی میکند. به او کمک می کند به موانعی که در محیط کارش وجود دارند غلبه کند. به مُراجع کمک می کند برای دستیابی به رضایت شغلی یک برنامه ی عملیاتی طراحی کند. به او در تصمیم گیریهای مهم شغلی اش کمک می کند. برای یافتن شغل جدید به او در شبکه سازی کمک می کند. در یافتن شغل، آماده شدن برای مصاحبه شغلی، و بررسی انتخاب های مختلف شغلی او را یاری می دهد.
کوچینگ فرزندپروزی: والدین معمولاً با چالش های فراوانی در زمینه ی فرزندپروری مواجه هستند، و خواسته اصلی شان برقرار رابطه ای متقابل همراه با عواطف و احساسات با فرزندان خود است. در واقع، نقش کوچِ فرزندپروری این است که به والدینی که در تربیت فرزند دچار چالش و بحران شده اند کمک کند تا بتوانند راههای موثر فرزندپروری را بیاموزند، چالشهای خود را بشناسند، برای حل کردن آنها دست به اقدام بزنند و از چالشها عبور کنند. کوچینگ فرزندپروزی موفق باید منجر به رابطه قوی بین والدین و فرزندان و همچنین برقراری ارتباطی صمیمی، صادقانه و همراه با عشق شود. مسائلی که معمولاً در کوچینگ فرزندپروری مطرح می شوند می توانند شامل این موارد باشند: چالشهای نگهداری از نوزاد اول خانواده، بدخلقی کودکان، از پوشک گرفتن کودک، عصبانیت و پرخاشگری نوجوانان، بد غذا بودن کودکان، مسائل جنسی و دوران بلوغ، افسردگی و یا میل به خودکشی در نوجوانان، میل به مواد مخدر و نوشیدنی های الکلی، و فراهم آوردن محیط مناسب برای رشد فرزندان.
